Suzan & Freek - Lichtje Branden

Sterke mensen huilen nietDie voelen meestal geen verdrietWat als ik zeg dat het ook anders kanWant waar jij bent ben ik geweestEn eigenlijk soms daar nog steedsIk schrik er dan ook niet meer zo vanNiemand die naar je kijktOf even bij je blijftMiddenin de mistOm te vragen wat er isIk beloof ik laat de lichten aanDan voelt het donker niet zo zwaarIk hoop dat je jezelf weet terug te vindenIk geloof dat soms de dingen gaanZoals ze in de sterren staanMisschien moet al het mooie nog beginnenIk laat een lichtje brandenIk laat een lichtje branden voor jouIk laat een lichtje brandenIk laat een lichtje branden voor jouDagen dwalen in gevoelTwijfels over wat je zoektSoms wat verloren dat geeft toch nietBesluit je om weer terug te gaanDan schuif ik graag je stoel weer aanWeet dat er niets is veranderd hierIemand die naar je kijktOf even bij je blijftMiddenin de mistOm te vragen wat er isIk beloof ik laat de lichten aanDan voelt het donker niet zo zwaarIk hoop dat je jezelf weet terug te vindenIk geloof dat soms de dingen gaanZoals ze in de sterren staanMisschien moet al het mooie nog beginnenIk laat een lichtje brandenIk laat een lichtje branden voor jouIk laat een lichtje brandenIk laat een lichtje branden voor jou